Κυριακή 20 Απριλίου 2008

Α ρε μελλον...Μου καταστρεφεις το παρον!

¨Επιστημονας...Σπουδαιο πραγμα!¨
Ε οχι ρε φιλε!Καθολου σπουδαιο...Σπουδαιο ειναι να εχεις φιλους.Σπουδαιο ειναι να αγαπας και να σ αγαπαν.Σπουδαιο ειναι να ζεις κι οχι να επιβιωνεις.Σπουδαιο ειναι να σαι ευτυχισμενος!Γιατι ρε γαμωτο να χανω τη ζωη μου...;Γιατι να χω τις κουρτινες μου κλειστες,σκυμμενη σ ενα βιβλιο;Γιατι να μαι αποκλεισμενη απο τον κοσμο στον δυστυχισμενο μικροκοσμο του δωματιου μου;Για ενα ¨καλυτερο μελλον¨ αλλα παλι αβεβαιο;
Οχι!Θέλω τη βεβαιοτητα...Θελω να ξερω οτι ειμαι ζωντανη.Να ανοιξω τις κουρτινες,να δω την ανατολη...Θελω να νιωσω οτι μ αγαπαν κι οτι αγαπαω.Δε θελω να μιζεριαζω πανω απο ενα βιβλιο κι ενα χαρτι με σαπιες λεξεις αφηνoντας τις στιγμες να παρελασουν μπροστα μου χωρις να μπορω να κοψω την κορδελα και να παρελασω μαζι τους...Θελω να ΖΗΣΩ!

4 σχόλια:

holyme είπε...

Ενταξει ρε Ελενίτσα!Κι άλλοι δώσαμε Πανελλήνιες, δεν κάναμε κι έτσι;-) (χε χε σε πειράζω, διασκεδάζω τις δίκαιες ανησυχίες σου;-) )

Ανώνυμος είπε...

Καταλαβαίνω ότι αυτά τα λες λόγω πίεσης των εξετάσεων που πλησιάζουν... Δυστυχώς ομως σήμερα ακόμη και χωράφια να καλλιεργείς πρέπει να είσαι γεωπόνος (i.e. επιστήμονας) για να "ζήσεις" καλά όταν θα αυτοσυντηρείσαι.

Άσε που η αγάπη, οι φίλοι, η
ευτυχία είναι έννοιες σχετικές και θα έρθουν (και) μέσα από τις σπουδές σε κάποια επιστήμη!

Το σημαντικότερο: το να νιώσεις επιστήμονας κάποια μέρα είναι πράγματι σπουδαίο, ο τρόπος για να το πετύχεις είναι πρόβλημα.

Κουράγιο!

Manita! είπε...

Εχεις δικιο ροδαυγη μου!το προβλημα ομως που κανει εμενα να εξοργιζομαι ειναι οτι οι σπουδες και το χρημα κατα συνεπεια εχουν γινει ο σκοπος της ζωης κι οχι το μεσον για να ζεις..

Ανώνυμος είπε...

re to oti edine panellhnies de nomizw oti htan kai h aitia gia na grapsei olo auto..isws h aformh..egw sumfwnw me ola auta pou les edw elenaki kai eidika me to teleutaio sou sxolio...:(