Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Τσικνοπεμπτη!!!

Σαν παιδι κι εγω,σημερα,την ημερα της απολυτης εκφρασης τρελας που κρυβουμε μεσα μας,ειπα να εκφρασω τη δικη μου τρελα!
Παντου γυρω καρναβαλια!Κοτοπουλακια,κλοουν,χιππεις,τσιγγανοι,ζωακια,καουμπουδες,emo και οτι αλλο μπορει κανεις να φανταστει θα ναι εξω!Μια ημερα απιστευτου γλεντιου και χορου!Και αυριο κατευθειαν σχολειο...Μα με τιποτα δεν γλυτωνουμε απο αυτο...
Τελος παντων,με εξαιρεση την τελευταια δυσαρεστη παρεμβαση σ ολο το προγραμμα ξεφαντωματος προβλεπεται μια ομορφη εμπειρια.Προτρεπω λοιπον ολους εσας τους αναγνωστες του παροντος κειμενου να πεταξετε την σκουφια σας και να κανετε μια επιδρομη στα παρτυ της αποψινης βραδιας!
ΚΑΛΟ ξεφαντωμα λοιπον!!!
Παω να ετοιμασω την φορεσια μου..!

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

THE TRIAL


Ενα συγκλονιστικο βιντεακι απο τους ανεκαθεν πολιτικοποιημενους pink floyd που εκφραζει υπερρεαλιστικα μια επικειμενη πραγματικοτητα αλλα ως ενα βαθμο και ηδη υπαρχουσα...

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Ο παππους αρρωστησε και...


Στη ζωνη του λυκοφωτος βρεθηκαμε σημερα οταν μετα απο κακη του (και μας!) τυχη αρρωστησε ο παππους...Αν ηξερε βεβαια τι θα τραβουσε επισκεπτομενος το νοσοκομειο,θα φροντιζε καθε φορα που θα βγαινε απ την πορτα του σπιτιου του,να ειναι κουκουλωμενος με δεκαδες στρωματα υφασματος,ουτως ωστε να αποτρεψει καθε επαφη με το δροσερο-παγωμενο αερακι που εξαιτιας του βρισκεται αυτη τη στιγμη στον προθαλαμο του παραδεισου!Γιατι μονο ετσι θα μπορουσε καποιος να χαρακτηρισει τα σημερινα νοσοκομεια αντικριζοντας τετοιες εικονες και βιωνοντας τετοιες εμπειριες σαν τις δικες μου σημερα!
Πρωτη εικονα λοιπον:κατα την εισοδο μας στο νοσοκομειο το πρωτο πραγμα που αντικρισαμε ηταν μια κατακαημενη γιαγιακα σε αναπηρικο καροτσακι,παρατημενη στη μεση του πουθενα (κι αλλος πιθανος χαρακτηρισμος των νοσοκομειων),με το πιεσομετρο μετεωρα κρεμασμενο στο μπρατσο της,περιμενοντας απο τις 9 το πρωι μεχρι τις 12 το μεσημερι να την παραλαβει καποιος και βρισκομενη σε μια κατασταση lost in space...Πιθανον καποιος θα την ειχε ξεχασει...Αλλωστε ειναι κατι το πολυ φυσιολογικο στα νοσοκομεια να ξεχνας ασθενεις,ετσι δεν ειναι;;;;
Εν παση περιπτωσει κι οι νοσηλευτες σφαλματα ειναι κι ανθρωπους κανουν...ωπς με συγχωρειτε!Ηθελα να πω ανθρωποι ειναι και σφαλματα κανουν....Την προσπερναμε λοιπον την γιαγιακα και κατευθυνομαστε προς τα επειγοντα...Τι το θελαμε;Εκει 2 τραυματιες σε φορεια περιμεναν την σειρα τους...ΠΟΙΟΙ;;;οι ¨απο διπλα περασα και δεν ακουμπησα τον θανατο¨ τραυματιες περιμεναν στη σειρα...Για τον γιατρο;;Για τον χαρο;;;Το ιδιο κανει...Τοποθετηθηκαμε λοιπον κι εμεις στην σειρα με τον παππου μας και περιμεναμε...Περιμεναμε,περιμεναμε,περιμεναμε και αλλα πολλα ¨περιμεναμε¨...Φτανει λοιπον και η δικη μας σειρα μετα απο ΔΥΟ ωρες!Τελειωσε κι η εξεταση κι ηρθε η ωρα της μεταφορας σε αλλο χωρο εξετασεων.Επρεπε επομενως να περιμενουμε τον περιζητητο εναν και μοναδικο τραυματιοφορεα του νοσοκομειου!!!Ναι πολυ καλα ειδαν τα ματακια σας,ενας και μοναδικος!Φυσικο κι επομενο ηταν λοιπον να περιμενουμε αλλο τοσο για να μεταφερθει ο παππους απο τα επειγοντα στο ακτινολογικο!Δραματικη αυτη η μεταφορα...Το τι ειδαν τα ματακια μας στην διαδρομη δεν λεγεται!Νοσοκομες να βριζουν και να φωναζουν στους ασθενεις αλλα και αναμεταξυ τους,ουρες ανθρωπων να περιμενουν,σαν το ¨αναμεινατε στο ακουστικο σας¨ οταν καλεις δημοσιες υπηρεσιες ενα πραμα και φυσικα οι γιατροι ηταν ενας η κανενας...
Μετα απο ολη αυτη την ομολογουμενως αξεχαστη εμπειρια,κι οχι με την καλη εννοια,ο παππουκας εισηχθη σ ενα δωματιο της κακιας ωρας...Τελικα ομως ο οργανισμος του παππου εκανε την ανατροπη παιρνοντας πρωτοβουλια!Μετα απο τετοια απελπισια τι να κανει ο καημενος;Ειδε αποειδε αναρρωσε απο μονος του τελικα!!!

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Τσουπ!Ακομη ενα μανιταρι ξεφυτρωσε στο netoπλανητη.Αυτο ειμαι εγω!Ψαχνοντας διεξοδο απο μια τελματωμενη κοινωνια κι ακομη περισσοτερο τελματωμενη εκπαιδευση που σκοπο εχουν να μουδιασουν το μυαλο μου και να αδρανοποιησουν τη σκεψη μου μυηθηκα σ αυτον τον κοσμο.Τον εικονικο κι απο μια αποψη πιο πραγματικο.Και λεω ¨πιο πραγματικο¨ εννοωντας οτι απογυμνωμενες σκεψεις,αποψεις και προσωπικες αληθειες μπορουν και εκφραζονται χωρις ορια,χωρις περιορισμους και χωρις ετεροκατευθυνση.Καθοτι τριτη λυκειου φετος νιωθω τι θα πει ετεροκατευθυνση,γι αυτο και βρισκομαι εδω αλλωστε.Μεσω αυτου του ¨προσωπικου μου ημερολογιου¨ θελω να εκφρασω το ΄ειναι΄ μου και να μοιραστω ο,τι πραγματικα με προβληματιζει.