Ξεγλυστρισε το ονειρο.
Καθως ανοιγα τα ματια,
πιαστηκε απο τα βλεφαρα μου,
σκαρφαλωσε στα ματοφυλλα μου,
εβγαλε φτερα και πεταξε...
Μονο το βραδυ,τ΄αστερια τ΄ουρανου
θυμιζουν λιγο την χρυσοσκονη
που αφηνε στο πεταγμα του...
Κι οταν εχει συννεφια,
η ελπιδα βουλιαζει
μεσα στο απεραντο μαυρο τ΄ουρανου...
3 σχόλια:
Πολύ καλό. Ειλικρινά, πολύ καλό.
Αστειευτη πηγη εμπνευσης το διαβασμα των σχολικων βιβλιων!!!
Px ελπίζω το ποίημα της μανίτας να μην το διαβάσω σε κανένα καινούριο βιβλίο σου γιατί τότε θα καταλάβουμε πραγματικά από που εμπνέεσαι;-) χε χε χε :-) Μπράβο μανίτα!
Δημοσίευση σχολίου