Ερωτας...

Τη μια αισθανεσαι ευτυχισμενος,μονο με ενα χαμογελο...Και την αλλη σερνεσαι προσπαθωντας να σκαρφαλωσεις απ τους αστραγαλους και να φτασεις στα χειλη και σε κεινο το γλυκο χαμογελο...
Περιεργα...
Τη μια αισθανεσαι σιγουρος.Ασφαλης.Και την αλλη τρως τη σαρκα σου για μια επιβεβαιωση...
Γεγονοτα,εστω και πλασματικα δημιουργηματα στο μυαλο σου,που δεν αγγιζουν κανενα νευρο λογικης...
Το ενα βραδυ ξαπλωνεις στο κρεβατι και τα ματια σου σφραγιζουν με σιγουρια και ικανοποιηση..Και το ακριβως επομενο μιμεισαι τη σβουρα κατω απ τα σεντονια.Ετσι,χωρις λογο...
Η προσμονη μιας λεξης,αλλα ενος ολοκληρου ατομικου σου συμπαντος,ειναι που μπορει να σε σωσει καμια φορα απ αυτη τη διχαλα συναισθηματων..Οχι παντα ομως..Καμια φορα...Δεν γνωριζω.Ισως αυτο ειναι ευτυχια τελικα...Το ιδιο το κυνηγι της...

Καλη χρονια...

Πολυχρωμα λαμπιονια...ομορφα στολιδια σε κλαδια δεντρων...βασιλοπιτες και φλουρια για καλη τυχη...πεντανοστιμα τραπεζια...ενας ακομη χρονος...
Παει ο παλιος ο (σακατεμενος) χρονος (χρεη,φτωχεια,εξεγερσεις,πεινα,πολεμοι) ας γιορτασουμε παιδια (τον καινουριο χρονο,με καινουρια πανομοιοτυπα και μη προβληματα) και του χωρισμου ο πονος,ας κοιμαται στην καρδια (που εχει σκληρυνει σαν την πετρα και οταν αναλογιζομαστε τον περασμενο χρονο το μονο που κανουμε ειναι να γιορταζουμε τις αγιες μερες και να ακουμε και να λεμε καλαντα με απαθεια,αντι να πενθουμε οσα χασαμε κι οσα θα χασουμε.)
Εμφανεις και αφανεις πολεμοι μας κατακλυζουν κι εμεις αδιαφοροι κατω απο τις κουστουμαρισμενες μασκες μας γιορταζουμε,γλενταμε και χορευουμε.
Χανονται ζωες,ειτε αστυνομικων,ειτε μαθητων,ειτε στρατιωτικων,ειτε πολιτων...Κι εμεις παρακολουθουμε σαν εξωγηινα τα γεγονοτα απο τον κοντινοτερο στην τηλεοραση καναπε και με ενα κοκκινο κουμπακι τα ξεγραφουμε απ τη ζωη μας και καλωσοριζουμε το νεο ετος...Καλη μας χρονια λοιπον...Στα μουτρα μας!