Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Υπο το φως των κεριων...

....¨Βρε μαμα¨, της λεω,¨δες τι ομορφο που ειναι το σκοταδι...Δες εξω τις αχνες σκιες που σχηαμτιζονται απο το φεγγαροφως,νιωσε την ομορφια του μισοσκοταδου..!¨
Τιποτα αυτη!Ας βουρλιζομαι εγω να αγγιξω την ρομαντικοτητα της...
¨Τωρα πως θα φτιαξω φαγητο;Πως θα σιδερωσω;Πως..;Πως..;;;Για ολα φταινε οι Δεητζηδες...¨
¨Τι να κανουν κι αυτοι ρε μαμακα;Παλευουν με τον τροπο τους για ενα καλυτερο μελλον.Να μου πεις,κι αυτο οπως η διακοπη ρευματος' αχνο και σκοτεινο φαινεται αλλα προσπαθουν.
Ισως παλι πρσπαθουν να δειξουν κατι αλλο...Τα μαυρα μεσανυχτα που επικρατουν στους κυβερνωντες!Μπορει να ¨την εχουν δει¨ μεσσιες και να προσπαθουν να μας αφυπνισουν με το σκοταδι.Απ την αλλη βεβαια μπορει να επιδιωκουν να ξεκουρασουν τα ματακια μας!Μες στο σκοταδι δεν βλεπουμε τα χαλια μας!!!Απ ολες τις πλευρες,παντως,οι ανθρωποι καλο πηγαν να κανουν...
Ας μην τους κατηγορουμε!

2 σχόλια:

holyme είπε...

Προχτές είχε κι εδώ διακοπή...βγήκα στο μπαλκόνι μου, κοίταξα ψηλά. Πρώτη φορά είδα από το σπίτι μου το μεγαλείο του γαλαξία. Τα φώτα της πόλης μου στερεί το θέαμα. Τα φώτα των ανθρώπων τους στερούν την ομορφιά των άστρων...

Manita! είπε...

Γι αυτο ηταν πιο ευτυχισμενοι οι ανθρωποι παλια...Γιατι βλεπαν τα αστερια...