Κυριακή 16 Μαρτίου 2008



Ολο το βραδυ τον σκεφτομουν...
Αραγε αυτος με σκεφτοταν;
Οχι-οχι,βγες απ το μυαλο μου...
Γιατι να ειναι τοσο δυσκολο να ελεγξει κανεις
την πρωτοβουλια των συναισθηματων του;
Ειναι αδικη η φυλακη
μιας μη πραγματοποιησιμης φαντασιωσης...
Οχι-οχι,μεινε στο μυαλο μου...
Λογικη και συναισθημα
συγκρουονται συνεχεια...
Μεγαλη μαχη.
Ποιος θα νικησει;
Κι οποιος νικησει
τι θα κερδισει;
Τιποτα

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κέρδος είναι η ίδια η πάλη. Ζεις...

AirScorp είπε...

Το όνειρο, η σπίθα, η αγωνία του έρωτα..
Παραδομένη ακόμα η νόηση στα χέρια του Μορφέα, πριν η παραίσθηση της πραγματικότητας μετουσιωθεί πάλι στο απτό!
Ελεύθερη η ψυχή ταξιδεύει ακόμα, αρμενίζει..
Και η αλήθεια που γνωρίζει εκεί είναι η μόνη αληθινή!