Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Ερωτας...

Τη μια αισθανεσαι ευτυχισμενος,μονο με ενα χαμογελο...Και την αλλη σερνεσαι προσπαθωντας να σκαρφαλωσεις απ τους αστραγαλους και να φτασεις στα χειλη και σε κεινο το γλυκο χαμογελο...
Περιεργα...
Τη μια αισθανεσαι σιγουρος.Ασφαλης.Και την αλλη τρως τη σαρκα σου για μια επιβεβαιωση...
Γεγονοτα,εστω και πλασματικα δημιουργηματα στο μυαλο σου,που δεν αγγιζουν κανενα νευρο λογικης...
Το ενα βραδυ ξαπλωνεις στο κρεβατι και τα ματια σου σφραγιζουν με σιγουρια και ικανοποιηση..Και το ακριβως επομενο μιμεισαι τη σβουρα κατω απ τα σεντονια.Ετσι,χωρις λογο...
Η προσμονη μιας λεξης,αλλα ενος ολοκληρου ατομικου σου συμπαντος,ειναι που μπορει να σε σωσει καμια φορα απ αυτη τη διχαλα συναισθηματων..Οχι παντα ομως..Καμια φορα...Δεν γνωριζω.Ισως αυτο ειναι ευτυχια τελικα...Το ιδιο το κυνηγι της...

2 σχόλια:

Lουιζα είπε...

emena giati mou 8umizei kai kati allo auto pou perigrafeis?sigura den eimai h armodia panw sto sugkekrimeno 8ema
tespa polu kalo keep on loipon:D;)

Nomas είπε...

Ο έρωτας αγαπητή μου manita είναι ένα συναίσθημα που έχει δύο πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά... είναι απόλυτος και μονόπλευρος. Η έντασή του δεν εξαρτάται από τίποτα η διάρκειά του όμως εξαρτάται εν πολλοίς από τις διαθέσεις του απευθυνόμενου προσώπου, όπως άλλωστε και η διάθεσή μας... όπως είχε πει και και ένας μεγάλος στοχαστής (ο Arthur Schopenhauer) "Almost all of our sorrows spring out of our relations with other people."