Υπο το φως των κεριων...

....¨Βρε μαμα¨, της λεω,¨δες τι ομορφο που ειναι το σκοταδι...Δες εξω τις αχνες σκιες που σχηαμτιζονται απο το φεγγαροφως,νιωσε την ομορφια του μισοσκοταδου..!¨

Τιποτα αυτη!Ας βουρλιζομαι εγω να αγγιξω την ρομαντικοτητα της...

¨Τωρα πως θα φτιαξω φαγητο;Πως θα σιδερωσω;Πως..;Πως..;;;Για ολα φταινε οι Δεητζηδες...¨

¨Τι να κανουν κι αυτοι ρε μαμακα;Παλευουν με τον τροπο τους για ενα καλυτερο μελλον.Να μου πεις,κι αυτο οπως η διακοπη ρευματος' αχνο και σκοτεινο φαινεται αλλα προσπαθουν.

Ισως παλι πρσπαθουν να δειξουν κατι αλλο...Τα μαυρα μεσανυχτα που επικρατουν στους κυβερνωντες!Μπορει να ¨την εχουν δει¨ μεσσιες και να προσπαθουν να μας αφυπνισουν με το σκοταδι.Απ την αλλη βεβαια μπορει να επιδιωκουν να ξεκουρασουν τα ματακια μας!Μες στο σκοταδι δεν βλεπουμε τα χαλια μας!!!Απ ολες τις πλευρες,παντως,οι ανθρωποι καλο πηγαν να κανουν...

Ας μην τους κατηγορουμε!

Τι ειναι μια σταγονα χωρις το ρυακι;

Τι ειναι μια σπιθα χωρις την φωτια;

Τι ειναι ενας κοκκος αμμου χωρις την ερημο;

Τι ειναι ενας πλανητης χωρις το συμπαν;

Τι ειναι,αραγε,ενας ανθρωπος χωρις ανθρωπο;

Ολο το βραδυ τον σκεφτομουν...
Αραγε αυτος με σκεφτοταν;
Οχι-οχι,βγες απ το μυαλο μου...
Γιατι να ειναι τοσο δυσκολο να ελεγξει κανεις
την πρωτοβουλια των συναισθηματων του;
Ειναι αδικη η φυλακη
μιας μη πραγματοποιησιμης φαντασιωσης...
Οχι-οχι,μεινε στο μυαλο μου...
Λογικη και συναισθημα
συγκρουονται συνεχεια...
Μεγαλη μαχη.
Ποιος θα νικησει;
Κι οποιος νικησει
τι θα κερδισει;
Τιποτα

Κολαση το σχολειο,αρχων αυτης ο Λουσιφερ!
Ολοι οι υπολοιποι μαθητες αλλα και καθηγητες ειναι οι "αμαρτωλοι"που σταλθηκαν στα ταρταρα.Ναι!Φερτε στο μυαλο σας την πυρινη κολαση με τα μεγαλα καζανια και τους διαβολακους με τις τριαινες τους να τσιμπολογουν τους "εν βρασμω" αμαρτωλους!

Ε ολη αυτη η εικονα λοιπον ειναι η αλληγορια του σχολειου μας!Πρωτοι παθοντες,οι καημενοι οι καθηγητες!Φετος νταιλικι πουλαει μονο ο διευθυντης!Οι μονες αντιδρασεις που προλαβαινουν να εχουν αυτοι περιοριζονται στις λιποθυμιες,στην ανοδο της πιεσης,στο κοκκινισμα (λογω νευρων),στον ιδρωτα (λογω φοβου) και λοιπες παρομοιες αντιδρασεις...Σε καθε συνελευση τους πλεον φροντιζουμε να εχουμε καλεσει ασθενοφορο για περιπτωση αναγκης!Δεν την ξαναπαταμε σαν πρωταρηδες!

Οι κουβεντες τυπου "μην με ξαναπροσβαλλεις ετσι","αλλου οι κομπλεξισμοι σου" πανε κι ερχονται μεταξυ καθηγητων και διευθυντη!Η σχεση τους δεν ειναι σχεση συνεργασιας,αλλα δρασης-αντιδρασης...Λεει/κανει δηλαδη καποιος κατι,αντιδραει ο αλλος και παει λεγοντας!

Εμεις βεβαια σαν μαθητες γελαμε με τον Λουσιφερ!Τον κοροιδευουμε πισω απτην πλατη του,τον δουλευουμε,τον "γραφουμε" και διαφορες αλλες μαθητικες συνηθειες!Δεν ειναι ομως και λιγες οι φορες που η επιδειξη δυναμης κι η πραξικοπηματικη,φασιστικη,μοναρχικη,διδακτορικη συμπεριφορα του μας βγαζει απ τα ρουχα μας!Τα καθημερινα κυρηγματα,το πρηξιμο για τις απουσιες-ακομα και στο γραφειο του μας καλουσε εναν,εναν για να μας επιπληξει προσωπικα-κτλ δεν μας αφηνουν κι αδιαφορους!

Φαινεται πως ο real Λουσιφερ γυρισε προσωποποιημενος με τη μορφη του διευθυντη μας για να παρει την εκδικηση του.Κουραγιο σ ολους τους εμπλεκομενους και τους ομοιοπαθοντες!Εχετε την κατανοηση μου!

Καθ οτι αναφερομαι σε φανταστικα γεγονοτα τυχον ομοιοτητες με προσωπα και καταστασεις θα παρακαλουσα πολυ να μη ληφθουν υποψιν.
Ευχαριστω!

Εεεε δικιο εχει το σκυλακι!!!

Σονεττο μαλλον απαισιοδοξο

Το γυμνασμενο ματι του τραμπουκου
να διεκρινε αραγε των ροδοδενδρων την αρμονια;
Οχι-οχι-μιαν απεραντη ηθικολογια
δεν θα βοηθησει να κανουμε καλλιτερο τον κοσμο

Να ελπιζης-να ελπιζης παντα-πως αναμεσα εις τους
ανθρωπους
-που τους ρημαζει η τρομερη "ευκολια"-
θα συναντησεις απαλες ψυχες με τροπους
που τους διεπει καλωσυνη-ποθος ευγενειας-ηρεμια

ισως οχι πολλες-ισως νασ'ατυχος:καμμια-
Τοτες εσυ προσπαθησε να γενης καλλιτερος
εις τροπον ωστε να ερθη καποια σχετικη ισορροπια

Ασε τους γυρωθε σου να βουρλιζωνται πως κανουν κατι
Συ σκεψου-τωρα πια-με τι γλυκεια γαληνη
προσμενεις ναρθ'η ωρα να ξαπνωσεις στο παρηγορο του
θανατου κρεββατι



Νικος Εγγονοπουλος
"Στην κοιλαδα με τους ροδωνες"

Ερωτοχτυπημενα θρανια!

-Η αγαπη ειναι εδω...
-Σ αγαπω μα δε φτανει αυτο...
-Ανασα μου εσυ...
-Εγω φοβομουνα να σ αγαπησω...

Τα ερωτικα στιχακια πανε κι ερχονται στα μαθητικα μας θρανια!Παροτι συνεχως βαλλομενη η καημενη εφηβεια και νεανικοτητα απο τα στενα ορια της εκφρασης της ελευθεριας της,τα γεματα λεξεις αγαπης,λουλουδιων,καρδουλων ερωτοχτυπημενα θρανια κρυβουν μια αισιοδοξια κι ελπιδα.

Η ακρως κυνικη κοινωνια μας ευτυχως δεν καταφερε ακομα να χωρισει την εφηβεια απο τον ερωτα,δυο αρρηκτα συνδεδεμενες λεξεις.Ο λεγομενος κοσμος των μεγαλων δεν καταφερε να εισβαλλει και να αμαυρωσει την ομορφη αυτη ηλικια που κατακλυζεται απο ερωτα και συναισθηματα.

Μπορει οι διαφορου ειδους περιορισμοι που μας εχει επιβαλλει η κοινωνια να εχουν περιορισει την ανεμελια μας,ωστοσο οι ανεκαθεν αυθορμητοι νεοι συνεχιζουμε απτοητοι να επιδιδομαστε με το ιδιο παθος στην πληθωρα των συναισθηματων που μας χτυπουν την πορτα.Οι τεραστιοι τοιχοι που ξεπροβαλλουν συνεχως μπροστα στην ελευθερια μας μοιαζουν χαρτινοι μπροστα στα συναισθηματα μας...

Ευτυχως εμεις οι νεοι διατηρουμε ακομη τον αυθορμητισμο μας.Αυτο ειναι ελπιδοφορο!Η μηπως οχι;Μηπως τελικα οι μεγαλοι ειναι ο καθρεφτης του μελλοντος μας;Μηπως μετα την ομορφη εφηβεια μας ολοι θα καταληξουμε σε καταπιεσμενα συναισθηματικα ρομποτακια;
Τουλαχιστον τωρα ζουμε...

¨Το πνευμα,αγιο η οχι,χρειαζεται ελευθερια!¨
Αυτο γραφει στη φωτογραφια.Και οπως λεει και το γνωστο ρητο:μια εικονα,χιλιες λεξεις!Επειδη ομως στην προκειμενη,για τις λεξεις και την ελευθερια του λογου γενικοτερα γινεται λογος πρεπει να πραξω αναλογα με το περιεχομενο του μηνυματος!

Πολυ ευστοχα ειχε παρατηρησει ο Τζωρτζ Οργουελ οτι αναμενεται μια εποχη που καμια ελευθερια δεν θα ανηκει στον ανθρωπο περα απο της υπαρξης του.Ο ¨Μεγαλος Αδερφος¨ μεσα απο το ματι της καμερας θα παραμονευει παντου (βλεπε Τριανταφυλλοπουλος!) μηπως τυχον τολμησεις και παραβεις τα ορια της μη ελευθεριας σου!Απαγορευση λογου,σκεψης,συναισθηματων,ονειρων...

Ε!Προς τα κει οδευουμε κι εμεις!Ο σαλος με τα blogs και οι περιορισμοι που προσπαθουν να επιβαλλουν σ αυτα εκει μας παραπεμπει.Τι κι αν εχουμε αποψη;Αφου στο τελος δεν θα εχουμε την ελευθερια να την εκφρασουμε...Απειλειται η (εμμεση) δικτατορια των ¨Μεγαλων¨ απο τη δυναμη του λαου που βρισκει εκφραση στους ιστοτοπους του διαδικτου!

Τωρα ειμαστε καλα...Αν η προφητεια του Οργουελ συνεχισει να πραγματοποιειται τα χειροτερα μας περιμενουν...Που ξερετε;Μπορει και μεις τελικα να αγαπησουμε τον ¨Μεγαλο Αδερφο¨.....

Βαζε ΤΟΝΟΥΣ! μου ειπε καποια...

Κατοπιν παραπονων και αυστηρης παρατηρησης (εως επιπληξης) απο φιλη αναγνωστρια,ζητω ταπεινα συγνωμη απο οσους ενοχλουνται με το ατονικο μου συστημα αλλα ετσι ειμαι εγω (και ο προβληματικος μου υπολογιστης) και ξεχναμε συστηματικα τους τονους!!!Η για την ακριβεια τους εχουμε ριξει στο πυρ το εξωτερον!Αυτοαπαλλαγηκαμε!!!

¨Γιατι¨ χωρις ¨διοτι¨

Στην αυγη της ζωης μου κι ηδη ξεπροβαλλουν στο κατωφλι της ανελεητα ¨γιατι¨.ΟΧΙ. Δεν προκειται για τα υπαρξιακα προβληματα του καθε εφηβου που σεβεται τον εαυτο του...Αλλα για ολη αυτη τη μιζερη,σκληρη,αγρια και κυνικη πραγματικοτητα που πρεπει εγω να ζησω..ΓΙΑΤΙ ολη αυτη η φτωχεια πνευματος,αισθηματων,αισθητικης,πολιτισμου;ΓΙΑΤΙ αυτη η ανεχεια ενω ολοι εργαζονται σε 1,2,3 δουλειες;ΓΙΑΤΙ τοση ανεργια;ΓΙΑΤΙ τοσος ρατσισμος κι εθνικισμος;Πολλα βασανιστικα ¨γιατι¨ και δυστυχως ¨ΔΙΟΤΙ¨ δεν υπαρχουν...

Αδιεξοδο...

Κοιταζω γυρω μου.
Βλεπω τοιχους και καγκελα
που αλλοι στησανε για μενα.
Ψαχνω ενα δρομο για να βγω
και βλεπω μοναχα
λαβυρινθους αδιεξοδους.
Κοιταζω ψηλα
και βλεπω τον ηλιο να λαμπει.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ